سیره حسنی : ترجمه و توضیح چهل حدیث درباره سیره امام حسن مجتبی علیه ا لسلام

مشخصات كتاب

سرشناسه : محدثی جواد، 1331 - گردآورنده عنوان و نام پديدآور : سیره حسنی : ترجمه و توضیح چهل حدیث درباره سیره امام حسن مجتبی علیه ا لسلام جواد محدثی. مشخصات نشر : مشهد: آستان قدس رضوی، شرکت به نشر 1390. مشخصات ظاهری : [95] ص. 11×21 س م. فروست : به نشر، انتشارات آستان قدس رضوی 1339.

چراغ راه 4. شابک : دوره 978-964-02-1572-2 ؛ 10000 ریال : 978-964-02-1667-5 وضعیت فهرست نویسی : فاپا یادداشت : کتابنامه: ص. [95] ؛ همچنین به صورت زیرنویس. عنوان دیگر : ترجمه و توضیح چهل حدیث درباره سیره امام حسن مجتبی (علیه ا لسلام). موضوع : حسن بن علی (ع) ، امام دوم، 3 - 50ق -- احادیث موضوع : اربعینات -- قرن 14 موضوع : احادیث شیعه -- قرن 14 شناسه افزوده : شرکت به نشر ( انتشارات آستان قدس رضوی) رده بندی کنگره : ‮ BP143/9 ‮ /م265س9 1390 رده بندی دیویی : ‮ 297/218 شماره کتابشناسی ملی : 2457703

مقدمه

امام سجاد عليه السلام فرمود:

«الا و ان ابغض الناس الي الله من يقتدي بسنه امام و لا يقتدي بأعماله.» [1] .

هشدار كه منفورترين مردم نزد پروردگار كسي است كه شيوه امامي را پيروي كند ولي از سيره عملي او پيروي ننمايد. براي «چگونه بودن» نياز به الگو داريم و نقش الگو در تربيت چنان روشن است كه نيازي به بيان و توضيح نيست. آنچه در اين الگوگيري و اسوه يابي و تأسي به اخلاق اوليأ كار ساز است آشنايي با جزئيات صفات و رفتار آن حضرات است نه كليات. خوشبختانه در كتب حديث و سيره نمونه هاي رفتاري پيامبر و امامان بصورت ريز و جزئي آمده است كه آشنايي

با آنها بسيار سودمند است و گامي جهت خودسازي و تعالي بخشيدن به جامعه است انسان در ديد ژرفنگر اسلام بيابانگردي سرگردان و گمگشته اي در تاريكزار زندگي نيست. او كشتي شكستهاي شور بخت و نااميد و اسير موجهاي بيمزا و هراس آفرين نميباشد. بلكه موجودي مسؤول است كه با مقصد و مقصودي مشخص با زاد و توشه اي كامل و راهنماياني دروني و بروني به سفري پرداخته كه از صحراي عدم آغاز ميشود و تا بار يافتن به لقأ الهي ادامه دارد. تمامي نيروهاي خلقت انسان را در اين سفر صادقانه ياري ميكنند و خدا بالطف بيكران خويش به هدايت او از راههاي گوناگون پرداخته است و بهترين جايگاه جاودانه را در سراي آخرت براي او مهيا كرده است. انسان براي به دست آوردن نيك بختي خويش و سعادتمندي جامعه و رضايت خداوند بايد در طول اين سفر چگونه زيستن را بياموزد و اين آموزه ها را در زندگي خويش بكار گمارد. اسلام عزيز براي پاسخگويي بدين سؤال بسيار اساسي دو شيوه را دنبال نموده است: الف: بيان احكام و دستورهاي زندگي از آغاز تا فرجام ب: ارائه الگوهاي تربيتي و نمونه هاي عيني كمال بر اساس همين شيوه دوم در قرآن مجيد بارها از پيامبران و ديگر انسانهاي والا سخن به ميان آمده است و از جنبه هاي الگويي آنان ستايش شده تا ديگران نيز به آنان تأسي بجويند. در مكتب حياتبخش تشيع (اسلام راستين) معرفي اين الگوهاي الهي گسترده تر است و پيشوايان معصوم كه بهترين اسوهها و الگوهاي زندگي هستند فرا روي چشمان باز و دلهاي آگاه قرار دارند تا آنانكه

مسئوليت الهي و رسالت انساني خويش را درك كرده اند و تصميم براي رسيدن به چكادهاي فرازمند فضيلت و كمال دارند با درس گرفتن از آنان زيستني شرافتمندانه كه سعادت دنيا و آخرت را تأمين ميكند در پيش گيرند. در راستاي اين هدف و براي معرفي سيره عملي پيامبر صلي الله عليه و آله و اهل بيت معصوم عليه السلام گروهي از فضلا و شيفتگان اهل بيت در حوزه علميه قم گرد هم آمده و در گستره كتابهاي بسياري دست به تحقيقي وسيع زده اند كه بخواست خداوند مجموعه اي ارزشمند را به زودي تقديم امت اسلامي خواهند نمود. آشكار است كه در اين مجموعه تنها احاديثي كه بيانگر يك شيوه مستمر و عملي مداوم در زندگي معصومين عليه السلام باشد آورده ميشود. ويژگي سيره معصومين در اين است كه مورد پسند و قبول پروردگار است و با اطمينان ميتوان از آن پيروي كرد. اكنون به عنوان نمونه اي از درياي مواج و گرانقدر روايات چهل حديث از سيره هر يك از معصومين عليه السلام به پيشگاه امت اسلامي عرضه ميشود. اميد كه همه ما را چراغ راه و ره توشه سفري باشد براي رسيدن به سعادت دنيا و نيك بختي آخرت. در اين چهل حديث با گوشه اي از اخلاقيات و سيره سازنده و الهام بخش دومين امام و پيشواي شيعيان حضرت امام حسن عليه السلام آشنا ميشويم. به اين اميد كه آشنايي با سيره حسني امت ما بويژه جوانان جامعه را با گوهر تقوا و سرمايه هاي كمال و معنويت و اخلاق اسلامي مانوس سازد و راه پيروي از آن «اسوه فضايل» را

هموارتر كند.

شناخت اجمال امام

حضرت امام حسن مجتبي عليه السلام دومين امام شيعيان و يكي

از سروران بهشت ميباشد كه از دو نور الهي مولاي متقيان اميرمؤمنان عليهاالسلام و حضرت صديقه طاهره فاطمه زهرا عليه السلام در نيمه رمضان سال دوم يا سوم هجري متولد شد. و مدت عمر وي 48 يا 49 سال بود كه 8 سال در محضر رسول گرامي اسلامي عليه السلام و 38 سال از محضر پدر گراميش حضرت علي عليه السلام را درك كرد و در جنگهاي آن حضرت حضور داشته است و بعد از پدر 10 سال امامت امت و هدايت مردم را بر عهده داشت. در اين مدت امامت با معاويه به مبارزه و جنگ برخاست ولي عاقبت بخاطر سستي و خيانت يارانش براي حفظ تشيع آتش بس را قبول كرد. سرانجام در 28 صفر سال 50 هجري سالروز شهادت جد بزرگوارش به سبب سمي كه همسرش (جعده) داده بود به شهادت رسيد.

ويژگيهاي شخصي امام

چهره امام

«عن احمد بن محمد المغيري قال:

كان الحسن بن علي عليه السلام جعد الشعر حسن البدن كث اللحيه.» مغيري گويد: امام حسن بن علي عليه السلام موهاي فرفري بدني زيبا و ريشي پر پشت داشت. كشف الغمه ج 1 ص 548.

سيماي انبيا

«قال واصل بن عطأ: كان الحسن بن علي عليه السلام عليه سيمأ الانبيأ و بهأ الملوك» واصل بن عطأ گويد: در امام حسن عليه السلام سيماي انبيا و شكوه و جلوه پادشاهان جمع بود. مناقب ج 4 ص 9.

محبت پيامبر به امام

«عن ابي بكره قال:

كان رسول الله صلي الله عليه و آله يصلي بالناس فاذا سجد وثب الحسن علي ظهره او علي عنقه فرفع رأسه فيضعه وضعا رفيعا لئلا يصرع.» ابي بكره ميگويد: پيامبر وقتي با مردم نماز ميخواند و به سجده ميرفت حسن بر پشت يا گردن او سوار ميشد و حضرت سرش را بلند كرده و امام حسن عليه السلام را آرام زمين ميگذاشت تا آزرده نشود. كنزالعمل ج 13 ص 667 ح 37700.

حرمت امام

«عن محمد بن اسحاق:

كان يبسط له علي باب داره فاذا خرج و جلس انقطع الطريق فما مر احد منخلق الله اجلالا له فاذا علم قام و دخل بيته فمر الناس.» محمد بن اسحاق گويد: چيزي در جلو خانه براي حضرت پهن ميشد و حضرت وقتي خارج شده بر آن مي نشست راه بسته مي شد و مردم به احترام ايشان رفت و آمد نمي كردند و حضرت زماني كه متوجه ميشد به خانه خود وارد ميشد و مردم مي گذشتند. مناقب ج 4 ص 7.

شنيدن و حفظ كردن وحي

«عن ابي الفتوح:

ان الحسن بن علي عليه السلام كان يحضر مجلس رسول الله صلي الله عليه و آله و هو ابن سبع سنين فيسمع الوحي فيحفظه فياتي لامه فيلقي اليها ما حفظه.» ابوالفتوح ميگويد: حسن بن علي عليه السلام 7 ساله بود كه در مجلس پيامبر صلي الله عليه وآله حاضر شده و وحي را مي شنيد و آن را به خاطر ميسپرد و نزد مادرش مي آمد و آنچه را حفظ كرده بود بازگو ميكرد. عوالم 19 ج 108 ح 4.

حنا بستن

«عن ابن حريث قال:

رأيت الحسن و الحسين عليه السلام يخضبان بالحنأ و الكتم.» ابن حريث گويد: امام حسن و امام حسين عليه السلام را ديدم كه با حنا و كتم (نوعي گياه رنگي) ميزدند. معجم الكبير طبراني ج 3 ص 98.

خضاب به رنگ سياه

«عن الصادق عليه السلام قال:

ان الحسن بن علي عليه السلام كان يخضب بالسود.» امام صادق عليه السلام فرمود: حسن بن علي عليه السلام با رنگ سياه خضاب مي بست (محاسن شريفش را رنگ سياه ميزد) معجم الكبير طبراني ج 3 ص 22 ح 2535.

نگين انگشتري امام

امام «عن الرضا عليه السلام قال: كان نقش خاتم الحسن عليه السلام «العزه لله»» امام رضا عليه السلام فرمود: نقش نگين انگشتري امام حسن عليه السلام «العزه لله» (بزرگي مخصوص خداست) بود. اعيان الشيعه ج 1 ص 563 بحارالانوار ج 43 ص 258.

تقسيم اموال

«قال الصادق عليه السلام:

ان الحسن بن علي عليه السلام قاسم ربه ثلاث مرات حتي نعلا و نعلا و ثوبا و دينارا و دينارا.» امام صادق عليه السلام فرمود: امام حسن عليه السلام تمام اموالش را حتي كفش و لباس و دينارهايش را سه بار با خدا تقسيم كرد. وسائل الشيعه ج 8 ص 55.

دوست داشتن خرما

«عن الرضا عليه السلام:

كان الحسن عليه السلام تمريا و كان ابو عبد الله الحسين عليه السلام تمريا.» امام رضا عليه السلام فرمود: امام حسن عليه السلام و امام حسين عليه السلام خرما را دوست ميداشتند. كافي ج 6 ص 345 ح 6 وسائل الشيعه ج 17 ص 73 ح 105.

احترام امام نزد پيامبر

«عبد الله بن الزبير:

ان الحسن بن علي عليه السلام كان يجيء و النبي صلي الله عليه و آله راكع في فرج له بين رجليه حتي يخرج من الجانب الاخر.» عبد الله بن زبير گويد: امام حسن بن علي عليه السلام زماني كه پيامبر صلي الله عليه و آله در ركوع بود مي آمد و پيامبر صلي الله عليه و آله پاهايش را باز مي كرد تا حسن عليه السلام از طرفي به طرف ديگر مي رفت. انساب الاشراف ص 19 ج 22.

عبادات امام

ذكر خدا

«عن السجاد عليه السلام قال:

ان الحسن عليه السلام لم ير في شيء من احواله الا ذاكرا لله سبحانه.» امام چهارم عليه السلام ميفرمايد: امام حسن عليه السلام در هيچ حالي ديده نشد مگر اينكه خداي سبحان را ياد مي كرد. امالي صدوق ص 150.

تلاش در عبادت

«عن الباقر عليه السلام قال:

كان الحسن عليه السلام كثير الاجهاد في العباده و التصدق.» امام باقر عليه السلام فرمود: امام حسن عليه السلام در عبادت و صدقه دادن سخت كوش بود. نظم درر المسطين ص 196.

خشوع در وضو

«عن القتال قال:

ان الحسن بن علي عليه السلام كان اذا توضأ ار تعدت مفاصله و اصفرلونه. فقيل له في ذلك فقال: حق علي كل من وقف بين يدي رب العرش آن يصفر لونه و ترتعد مفاصله.» امام حسن عليه السلام وقتي وضو ميگرفت پاهايش لرزيده و رنگش زرد ميشد در اين باره از حضرت سؤال كردند فرمود: براي كسي كه در مقابل پروردگارش ايستاده سزاوار است رنگش پريده و پاهايش بلرزند. مناقب ج 4 ص 14.

خشوع در نماز

«قال السجاد عليه السلام:

ان الحسن بن علي عليه السلام كان اذا قام في صلاته ترتعد فرائضه بين يدي ربه عزوجل.» امام چهارم عليه السلام فرمود: امام حسن عليه السلام وقتي به نماز مي ايستاد پاهايش در مقابل پروردگار متعال و عظمت و كبريائي او مي لرزيد. بحارالانوار ج 84 ص 285.

لباس نماز

«عن ابي خيثمه قال:

كان الحسن بن علي عليه السلام اذا قام الي الصلاه لبس اجود ثيابه...» ابو خيثمه گويد: امام حسن عليه السلام وقتي به نماز مي ايستاد بهترين لباسهايش را مي پوشيد سؤال شد چرا بهترين لباسهايت را مي پوشي؟ فرمود: خداوند زيباست و زيبايي را دوست دارد. بحارالانوار ج 83 ص 175 ح 2.

زيارت خانه خدا

«عن الباقر عليه السلام قال:

قال الحسن عليه السلام: اني لاستحيي من ربي ان ألقاه و لم امش الي بيته.» امام باقر عليه السلام فرمود: امام حسن عليه السلام فرمود: من از خدايم (حيا ميكنم) كه او را ملاقات كنم در حالي كه پياده به زيارت خانه اش نرفته باشم. بحارالانوار ج 43 ص 339 ح 13.

زيارت سواره

«قال رفاعه:

سألت ابا عبد الله عليه السلام اذا زرت البيت اركب ام امشي؟ فقال عليه السلام: كان الحسنن عليه السلام يزور راكبا.» رفاعه گويد: از امام صادق عليه السلام پرسيدم: موقع زيارت خانه خدا سواره باشم يا پياده؟ فرمود: امام حسن عليه السلام سواره هم زيارت ميكرد. كافي ج 4 ص 456.

حج پياده

«قال الصادق عليه السلام:

ان الحسن بن علي عليه السلام حج خمسه و عشرين حجه ماشيا.» امام صادق عليه السلام فرمود: امام حسن عليه السلام بيست و پنج بار پياده به حج رفت. مناقب ج 4 ص 14 بحارالانوار ج 43 ص 339.

قرائت قرآن موقع خواب

«عن ام موسي قالت:

كان الحسن بن علي عليه السلام اذا آوي الي فراشه بالليل اتي بلوح منقوش فيه سوره الكهف فيقرأها.» ام موسي گويد: امام حسن عليه السلام وقتي به رختخواب خود ميرفت لوح منقوش مي آورد كه سوره كهف در آن نوشته شده بود و آن را ميخواند. تاريخ ابن عساكر (ترجمه امام حسن) ص 144 242.

اخلاق امام

طبيب كلام

«عن عمير بن اسحاق قال:

ما تكلم عندي احد احب الي اذا تكلم ان لا يسكت من الحسن بن علي عليه السلام و ما سمعت منه كلمه فحش قط.» عمير بن اسحاق گويد: كسي نزد من (نيكو گفتارتر) از امام حسن عليه السلام نبود تا آنجا كه هرگاه سخن ميگفت: دوست داشتم سخنش بپايان نرسد و سكوت نكند و هرگز كلمه زشتي از او نشنيده ام. نظم درر السمطين: 201.

سخاوت و كرامت

«في حديث:

كان الحسن عليه السلام من الحلمأ الكرمأ الاسخيأ.» در حديثي مده كه: امام حسن عليه السلام از بردباري داراي كرامت و بزرگواري و سخاوت بود. نظم درر السمطين: ص 195.

سعه صدر امام

«في حديث:

ان الحسن عليه السلام كان من اوسع الناس صدرا و اسجحهم خلقا.» در حديثي آمده است كه: امام مجتبي عليه السلام سعه صدرش از همه بيشتر و از نظر اخلاق معتدلترين مردم بود. اعيان الشيعه ج 1 ص 563.

زهد امام

«عن زين العابدين عليه السلام قال:

ان الحسن بن علي بن ابي طالب عليه السلام كان اعبد الناس في زمانه ازهدهم و افضلهم.» امام زين العابدين عليه السلام فرمود: امام حسن عليه السلام عابدترين و زاهدترين و برترين مردم زمان خود بود. امالي صدوق ص 150 بحارالانوار ج 43 ص 331 ح 1.

بخشش امام

«قال القيرواني:

كان الحسن عليه السلام جوادا كريما لايرد سائلا و لا يقطع نائلا...» قيرواني نقل ميكند كه: امام حسن عليه السلام بخشنده و با كرامت بود و هيچ سائلي را رد نميكرد و اميدواري را نااميد نمي گردانيد... مسند امام مجتبي ص 134 ح 18.

صداقت امام

«عن زين العابدين عليه السلام

ان الحسن بن علي عليه السلام كان اصدق الناس لهجه و افصحهم منطقا.» امام سجاد عليه السلام فرمود: امام حسن عليه السلام از جهت زبان صادقترين مردم و از نظر گفتار فصيحترين آنان بود. بحارالانوار 43: 331 عوالم 16: 132 ح 5.

مذمت دنيا

كان الحسن بن علي عليه السلام كثيرا ما يتمثل:

«يا اهل لذات دنيا لابقأ لها

ان اغترارا بظل زائل حمق»

امام حسن عليه السلام زياد به اين شعر تمثل ميفرمود: اي آنكه دنبال لذات ناپايدار دنيا هستيد فريب خوردن و مغرور شدن به سايه ناپايدار حماقت و بي خردي است. بحارالانوار ج 73 ص 123 ح 111.

يادآوري مرگ

«عن علي بن الحسن عليه السلام قال:

ان الحسن عليه السلام كان اذا ذكر الموت بكي و اذا ذكر القبر بكي.» امام سجاد عليه السلام فرمود: امام حسن عليه السلام وقتي مرگ را به ياد مي آورد مي گريست و هرگاه به ياد قبر مي افتاد مي گريست. امالي صدوق ص 150 بحار الانوار ج 43 ص 331.

يادآوري بعث و نشر

«قال السجاد عليه السلام:

ان الحسن عليه السلام كان اذا ذكر البعث و النشور بكي و اذا ذكر الممر علي الصراط بكي.» امام چهارم عليه السلام ميفرمايد: امام مجتبي عليه السلام وقتي برانگيخته شدن و حشر و نشر قيامت و گذشتن از پل صراط را به ياد مي آورد گريه مي كرد. امالي صدوق ص 150.

ادعيه امام

لبيك به خدا

«قال زين العابدين عليه السلام:

ان الحسن بن علي عليه السلام كان لايقرء من كتاب الله عزوجل «يا ايها الذين آمنوا» الا قال: لبيك اللهم لبيك.» امام زين العابدين عليه السلام فرمود: امام حسن عليه السلام هيچ وقت آيه «يا ايها الذين آمنوا» (اي كساني كه ايمان آورده ايد) را از كتاب خدا نميخواند مگر اينكه ميگفت «لبيك اللهم لبيك». بحارالانوار 43 ص 331.

دعاي درب مسجد

«قال ابن شهر آشوب:

كا الحسن عليه السلام اذا بلغ باب المسجد رفع رأسه و يقول: الهي ضيفك ببابك يا محسن قد اتاك المسيء فبجاوز عن قبيح ما عندي بجميل ما عندك يا كريم» ابن شهر آشوب نقل ميكند كه: هرگاه امام مجتبي عليه السلام به درب مسجد ميرسيد سرش را بلند كرده ميگفت: خدايا ميهمانت مقابل خانه ات ايستاده اي احسان كننده! گناهكار نزد تو آمده از گناهان زشتي كه در نزد من است به آن زيبايي كه در نزد توست درگذر اي بخشنده. مناقب ج 3 ص 180 بحارالانوار ح 43 ص 339.

تعقيب نماز صبح

«قال الراوندي:

ان الحسن عليه السلام كان اذا فرغ من الفجر لم يتكلم حتي تطلع الشمس.» راوي گويد: امام حسن عليه السلام بعد از نماز صبح تا طلوع آفتاب با كسي صحبت نمي كرد (مشغول عبادت و تعقيب بود.) مناقب ج 14 بحارالانوار ج 43 ص 339.

دعاي قنوت

«عن الحسن بن علي عليه السلام قال:

علمني جدي رسول الله صلي الله عليه و آله كلمات اقولهن في الوتر: «اللهم اهدني فيمن هديت و عافني فيمن عافيت و بارك لي فيما اعطيت...»») امام حسن عليه السلام فرمايد: جدم رسول الله صلي الله عليه و آله كلماتي به من آموخت كه در قنوت نماز وتر ميخوانم: «خدايا مرا هدايت كن در ميان كساني كه هدايت كردي و عافيت ده در ميان كساني كه عافيت دادي و آنچه به من عطا كردي مبارك گردان.... معجم الكبير ج 3 ص 73 ح 2703.

تعويذ حسن و حسين

«عن ابن عمر قال:

كان علي الحسن و الحسين عليه السلام تعويذان حشوهما من زغبب جناح جبرائيل.» ابن عمر گويد: براي حسن و حسين عليه السلام تعويذهايي بود كه جلدشان از پر بال جبرئيل بود. بحارالانوار 43: 263 ح 9.

ترس از آتش

«عن السجاد عليه السلام قال:

ان الحسن بن علي عليه السلام كان اذا ذكر الجنه و النار اضطراب اضطراب السليم و سأل الله الجنه و تعوذ به من النار.» امام چهارم عليه السلام فرمود: امام مجتبي عليه السلام وقتي از بهشت و آتش دوزخ ياد ميكرد مثل مارگزيده به خود مي پيچيد و از خداوند بهشت مي طلبيد و از آتش به خداوند پناه مي برد. امالي صدوق ص 150 بحارالانوار ج 43 ص 331.

برخورد با ديگران

رسيدگي به امور مردم

«في حديث:

ما رؤي ان رجلا دفع اليه رقعه في حاجه (الا) فقال له: حاجتك مقضيه فقيل له يابن رسول الله لو نظرت في رقعته ثم رددت الجواب علي قدر ذلك فقال: اخشي ان يسألني الله عن ذل مقامه بين يديحتي اقرء رقعته.» در حديثي آمده: هرگز ديده نشد كه كسي به امام نامه اي در مورد حاجتي بدهد مگر اينكه حضرت جواب ميداد: حاجتت برآورده است: گفته شد: اي فرزند رسول خدا صلي الله عليه و آله كاش در نامه اش مي نگريستي و به اندازه حاجتش مي دادي. حضرت فرمود: ميترسم خدا از من درباره مدت زماني كه رو برويم خوار ايستاده تا نامه اش را بخوانم سؤال كند. نظم درر السمطين ص 196.

هديه به مردم

«عن ابن سيرين قال:

ان الحسن بن علي عليه السلام كان يجيز الرجل الواحد بمأه الف.» ابن سيرين گويد: امام حسن عليه السلام به هر شخصي (وقتي جايزه و هديه ميداد) صد هزار جايزه ميداد. تاريخ ابن عساكر (ترجمه الامام الحسن) ص 147 ح 246.

دعوت به طعام

«عن ابن سيرين قال:

كان الحسن بن علي عليه السلام لايدعو الي طعامه احدا يقول هو اهون من ان يدعي اليه احد.» ابن سيرين گويد: امام حسن عليه السلام به طعام خود دعوت نمي كرد كسي را كه مي گفت:اين ناچيزتر از آن است كه كسي به آن دعوت شود. تاريخ ابن عساكر (ترجمه امام حسن) ص 156 ح 266.

اطعام غذا

«عن نجيح قال:

رايت الحسن بن علي عليه السلام ياكل و بين يديه كلب كلما الك لقمه طرح للكلب مثلها فقلت له: يا بن رسول الله الا ارجم هذا الكلب عن طعامك؟ قال: دعه اني لاستحيي من الله ان يكون ذو روح ينظر في وجهي و انا آكل ثم لا اطعمه.» نجيح گويد: ديدم امام حسن عليه السلام غذا ميخورد و سگي مقابلش بود هر لقمه اي كه حضرت ميل مي فرمود لقمه اي نيز براي سگ مي انداخت عرض كردم: اي فرزند پيامبر آيا اين سگ را برانم؟ فرمود: رهايش كن از خدا حيا دارم كه طعامي بخورم و جانداري مقابلم ايستاده باشد و به آن غذا ندهم. مسند امام مجتبي عليه السلام ص 130.

اهميت مسجد

«كان الحسن عليه السلام يقول:

اهل المسجد زوار الله و حق علي المزور التحفه لزائره.» امام حسن عليه السلام ميفرمود: اهل مسجد زائران خدايند و برخداست كه به زوارش هديه بدهد. ارشاد القلوب ص 72.

پاورقي

[1] الكافي 8: 234 ح 312.

درباره مركز

بسمه تعالی
جَاهِدُواْ بِأَمْوَالِكُمْ وَأَنفُسِكُمْ فِي سَبِيلِ اللّهِ ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ
با اموال و جان های خود، در راه خدا جهاد نمایید، این برای شما بهتر است اگر بدانید.
(توبه : 41)
چند سالی است كه مركز تحقيقات رايانه‌ای قائمیه موفق به توليد نرم‌افزارهای تلفن همراه، كتاب‌خانه‌های ديجيتالی و عرضه آن به صورت رایگان شده است. اين مركز كاملا مردمی بوده و با هدايا و نذورات و موقوفات و تخصيص سهم مبارك امام عليه السلام پشتيباني مي‌شود. براي خدمت رسانی بيشتر شما هم می توانيد در هر كجا كه هستيد به جمع افراد خیرانديش مركز بپيونديد.
آیا می‌دانید هر پولی لایق خرج شدن در راه اهلبیت علیهم السلام نیست؟
و هر شخصی این توفیق را نخواهد داشت؟
به شما تبریک میگوییم.
شماره کارت :
6104-3388-0008-7732
شماره حساب بانک ملت :
9586839652
شماره حساب شبا :
IR390120020000009586839652
به نام : ( موسسه تحقیقات رایانه ای قائمیه)
مبالغ هدیه خود را واریز نمایید.
آدرس دفتر مرکزی:
اصفهان -خیابان عبدالرزاق - بازارچه حاج محمد جعفر آباده ای - کوچه شهید محمد حسن توکلی -پلاک 129/34- طبقه اول
وب سایت: www.ghbook.ir
ایمیل: Info@ghbook.ir
تلفن دفتر مرکزی: 03134490125
دفتر تهران: 88318722 ـ 021
بازرگانی و فروش: 09132000109
امور کاربران: 09132000109